کد مطلب:34284 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:14

گنجینه پرسمان » اعتقادات

آيا منحصر بودن عدد ائمه به دوازده نفر، مؤيد اين نيست كه نظام امامت دوره‎اش محدود و مقدمة انتقال به دورة ديگر است؟

شايد براي بعضي اين گمان پيش آيد كه به ملاحظة محدود بودن امامت به رهبري دوازده نفر، معلوم مي‎شود كه مانند نبوّت، مدت آن محدود است؛ امّا حكومت چون محدود به زمان و افراد معين نيست نامحدود است؛ لذا بايد پس از نظام امامت نظام ديگري برقرار شود و آن غير از رژيم شورايي و انتخاباتي نخواهد بود. ولي اين سخن كاملي نيست؛ زيرا اگر امامت در طي چند نسل منقرض شده و مدت امامت اين دوازده نفر پايان يافته بود و جامعة بشري بدون امام باقي مانده بود، اين سخن جا داشت كه بايد نظام ديگري حاكم شود، اما نظام امامت بطور رسمي جز در عصر پيامبر اكرم(ص) و در مدت خلافت رسمي اميرالمؤمنين و حضرت مجتبي(ع) استقرار نيافت و آن هم‎چنانكه زماناً محدود بود مكاناً نيز محدود بود و وضع و شرايط چنان اقتضا مي‎كرد كه مداخله در امو عامّه براي ائمه(ع) امكان پذير نشد و آنان در اجراي وظايف و تكاليفي كه داشتند نقش فعّال ومؤثر ديگري را انجام دادند و معنويت و حقيقت اسلام را حفظ كردند تا به عصر غيبت و دوراني كه تا هر زمان و هرچه امتداد يابد در آن نظام امامت ادامه خواهد يافت منتهي شد. بنابراين رهبري اين دوازده نفر متضمن محدوديت نظام امامت نيست و اوضاعي كه پيش‎آمد تا منتهي به عصر غيبت شد، محدود نبودن اين نظام را تأييد و تثبيت كرد و نيز با علم خدا به پيش آمدها و حوادث آينده و امتحاناتي كه جلو مي‎آيد و كلاسهائي كه جامعة بشري تا ظهور كامل عدل الهي و حكومت نهايي و جهاني حضرت مهدي (عج الله فرجه) بايد ببيند و تعيين برنامة غيبت و خبر پيامبر و ائمه(ع) از آن اين، تعيين و انحصار در دوازده نفر، هرگز دليل موقت بودن اين نظام نيست بلكه شاهد استمرار آن است.

---

امامت و مهدويت ج 1- نظام امامت و رهبري
آيةالله لطف الله صافي گلپايگاني